AURTEN BAI !!!!!!!!!!!!!!

Azkenean bai, Erreala lehen postuan doa Herculesi 2 punturen aldea ateratzen baitio, eta 09-10 denboraldian lehen mailara igoko dela uste dugu. Guk, Errealaren jarraitzaile sutsu garenok, aste honetako errealaren partidua ikustera animatzen zaitugu, inoiz baino hobeto jolasten ari denez animatzen zaitugu etortzea ez zarete damutuko.

Herri Kirolak.

Ostegunak 15, Dbh4ko ikasleak Anoetara joan ziren Herri kirolak egitera. Laskorain, Hirukide, Anoeta herri eskola, Jesusen bihotza eta Aralarrek parte hartu zuten. 6 jarduera antolatu ziren: Lokotsak, Sokatira, Egur-pila, Txingak, Boloak eta Zapia.

Giroa, eguraldiarengatik hotz izan bazen ere, bikaina izan zen. Jokoz joko egin ziren proba guztiak, batzuetan, denbora dexente pasatzen zen eta besteetan aldiz, oso gutxi. Bi ordu ingurutan bukatu ziren jarduerak. Partaide guztiek oso ondo pasa zuten eta emaitza bikaina lortu genuela uste dugu.

FREESTYLE MOTOCROSS INTERNAZIONALA

FREESTYLE

Back flip, tsunami, whip… Zer diren horiek? Illunbeko zezen plazan ikusi ahal izango diren jauzi batzuen izenak. Pilotuek motorrekin irudi ederrak marraztuko dituzte airean.

Jauzi harrigarriak, soinu eta argi joko ikusgarriak, zarata... Freestyle Motocross Internacional Movistar showa ziurtatuta dago abenduaren 29an (19:00etan). Donostian egiten den urteko motor ikuskizun handiena zezen plazara helduko da aurten ere, hutsik egin gabe.

FlyGroup Motorclubak antolatzen du, eta talde horretako kide den Patxi Larreak argitu digunez, «aurten ere ekitaldian ariko diren pilotuak punta-puntakoak izango dira, baina aurtengo denboraldian egundoko maila erakusten ari diren bi nabarmenduko nituzke: Dany Torres espainiarra eta Tom Pages frantsesa». Berrikuntzei dagokienez, «aurten quadak izango dira, eta backflip egiten, arrisku handiko atzerakako saltoak egiten ahaleginduko dira»

Larreak aipatu duenez, urte guztian jarduten dute lanean ekitaldi hau behar bezala prestatzen. «Kontratuak itxi, babesleak topatu, zezen plaza ondo prestatu...». Besteak beste, Illunben ikuskizunerako behar den hare guztia sartzeko pare bat egun behar dira, eta beste bat dena ateratzeko.

Aurreko bi edizioetan 10.000 ikusle bildu izan dira Illunben. Oraingoan ere betekada eta ustekabeko handirik ez izatea espero du Larreak. «Iaz, ekitaldia hasi baino minutu batzuk lehenago, ikusleek egitarauekin hegazkinak egin eta pista paperez bete zuten». Pilotuentzat arriskutsua litzateke era horretan salto egitea, «baina zorionez, hasi aurretik dena garbitzeko beta izan genuen, eta dena uste bezala atera zen, arazorik gabe»

INDUSMAKINAK, KAMIOIAK, MALDAK JARRI…

Illunbeko zezen plaza behar bezala prestatzeko, 80 kamioi ibiltzen dira aurrera eta atzera lurra eramaten. Barruan, berriz, bi indusmakina dabiltza kamioiek ekarritako lur hori guztia ondo jartzen, zirkuitua osatzen, pilotuek jauziak ondo egin ditzaten. Ondoren, hiru malda jartzen dira motorren freestylerako eta beste bat quadentzat, eskatzen dituzten babesekin eta iragarki taulekin. «Argien eta soinuaren hiru trailerrek, berriz, zezen plazaren kolorea hamar bider aldatzea ahalbidetzen dute. Horrez gain, babesteko lasto fardoak, hesiak, parte hartzaileen motorrak, iragarki taulak… eramateko kamioiak erabiltzen dira. Lan handia egin behar da», azaldu du Patxik.

Motorrentzat, 25 metrora Big Air izeneko bi malda jartzen dira eta Kicker izeneko beste bat 13 metrora. «Big Air maldan 10 metroko altuera har dezakete pilotuek eta Kickerrean, berriz, 12 metro, Quaden malda, aldiz, 11 metrora jartzen da eta 9 metroko altuera har dezakete». Behin ikuskizuna amaituta, dena jasotzen eta desmuntatzen hasten dira. «Normalean -dio Patxik-, zezen plaza astelehenerako, goizeko lehen ordurako dena jasota geratzen da, eta orduan ekiten diote saskibaloiko pista jartzeari»

RALLY ETA IGOERAK

Rally eta auto igoeren artean diferentzia batzuk daude, adibidez:
Rally motor-txapelketa mota bat da, bide publiko edi pribatuetan jokatzen dena, eraldatuz edo bereziki eraikitako edo eraldatutako automobil arruntak erabiliz. Bi pertsona egoten dira autoaren barruan, batek gidatu eta besteak gidariai lagundu egiten dio kurbetan eta leku zailenetan erreztasuna emateko. Auto batek arau batzuk bete behar ditu rallyetan parte hartu ahal izateko. Normalean, “ afizionatu maila ” bezala T-1 maila deiturikoa da, hor lehiatzen direnak ez dira normalean profesionalak izaten, eta T-2 maila deiturikoan berriz, profesionalak izaten dira lehiatzen direnak.

Igoerak berriz, motor-txapelketak dira ere eta leku berdinetan egiten dira baina hauetan autoaren barrun pertsona bakarra izaten da, eta hori gidaria izaten da. Autoak normalean antzekoak izaten dira. Igoeren eta Rally-en arteko diferentzia esanguratsuena egiten duten ibilbidea izaten da.

Rallyetan, ibilbide desberdin asko egiten dituzte lasterketa bakoitzean, horregatik laguntzaile bat joaten da gidariarekin batera autoaren barruan. Igoeretan berriz, ibilbidea beti bera izaten da.

MENDIRA IGOTZEAREN ARRISKUA BERAIEN GAN

Zazpi errusiar mendizale desagertu dira Txinan, Kunlun mendikateanErrusiako zazpi mendizale desagertuta daude Txinako mendikate batean: Kunlun-en. Herrialdearen mendebaldean dago, Xinjiang eskualdean, Himalayako mendien, Tarim ibaiaren eta Taklamakango desertuaren erdian.

Xinhua Txinako berri agentziaren arabera, errusiar mendizaleek Zhang Hong itzultzaileari asteartean deitu eta jakinarazi zioten "arriskuan" zeudela eta alpinistetako bat gaixorik zela, larri. Harrezkero, erreskate taldeak bilatze lanetan dabiltza.

Sei mila metrotik gorako mendiak daude Kunlunen, eta ingurune gogorra dela diote adituek. 2007ko irailean lau mendizale hil egin ziren han.

SAN MAMESEKO BERRIKUNTZAK

Hurrengo urteko udaberrian ipiniko dute San Mames berria eraikitzen hasteko lehen harria, eta futbol estadioa nolakoa izango den jakiteko maketa aurkeztu dute gaur, Bilbon. Jose Luis Bilbao Bizkaiko ahaldun nagusiak jakinarazi du 160 milioi euroko aurrekontua izango dutela eraikina egiteko.

Eraikitze lanak bi zatitan egingo dira eta 2015ean amaitzea aurreikusten dute. Guztira 53.000 lagunentzat lekua izango du San Mames berriak.

ANTOINE GRIEZMANN; ERREALEKO JOKALARIA

Antoine Griezmann, 18 urteko mutila da. Lyonen jaio zen, baina Errealak 12 urte zituela ekarri zuen Zubietara. Orain arte Errealaren talde txikiagoetan jolastu du, eta aurten lehenengo taldearen jokalari bat da. Ezker hegaletik jolasten du, kalitatea, azkartasuna eta teknika ona du. Temporada erdia ez da pasa eta jada, kanpoko klub haundiak berarengan interesa jarri dute, Manchester United eta Liverpool adibidez.

Bartzelonako Herri Olinpiada

Olinpiada jokoak oso esanguratsuak direla entzun dugu. Beraien artean artean ere bazeuden zenbait joko ospatu ez zirenak eta nahiko arraroak zirenak, adibidez Bartzelonako Herri Olinpiadak bezala.

Bartzelonako Herri Olinpiada

Herri Olinpiada (katalanez Olimpíada Popular) Bartzelonan 1936ko uztailak 19 eta 26 bitartean ospatu beharreko ekitaldi kirolanitza zen, azkenean, ospatu ez zena, olinpiada inauguratu baino egun bat lehenago, Espainiako Gerra Zibila hasi baitzen.

Herri Olinpiada, urte bereko Berlingo Olinpiar Jokoen aurkako protesta gisa antolatu zen (Hitler zegoen boterean). Berriki aukeratua zegoen II. Errepublikako gobernuak, Berlingo jokoak boikotatzea erabaki zuen espainiar kirolariak jokoetara ez bidaliz, eta nahiago izan zuen kirol ekitaldi alternatibo bat antolatzea, baina data ezberdin batean.

Herri Olinpiadak, aurreko olinpiaden egitura aldatzen zuen, eta parte-hartze forma ezberdinak zabaltzen zituen lurraldetasunari dagokionez. Hiru kategoria ezarri ziren: nazionala, erregionala eta lokala. Honela, ordezkaritza nazionalek, kirol bakoitzean hiru ordezkaritza bidal zitzakeen, eta horrela, estatuen arteko lehiaketa bakarrik ez zela izango aditzera ematen zen, baizik eta estatukoak ez ziren ordezkaritzek ere parte har zezaketela, Euskadi, Alsazia, Frantziaren zein Espainiaren menpeko Maroko kasu.

22 naziotako 6.000 kirolarik izen eman zuten. AEB, Herbehereak, Frantzia, Belgika, Txekoslovakia, Danimarka, Norvegia, Suedia eta Aljeria izan ziren kirolari gehien bidali zituztenak. Emigratutako kirolari judutarren ordezkaritzak, Alsazia, Katalunia, Euskadi eta Galiziakoak ere egon ziren, beste batzuen artean.

Alemania eta Italiako taldeak, herrialde horietako erbesteratuz osatuak zeuden. Kirolari gehienak, kirol talde sindikaletakoak eta ezkerreko alderdietakoak ziren, eta ez estatuko kirol komite olinpikokoak, kirolari horien artean, maila altuko batzuk bazeuden arren.

1929ko Bartzelonako Nazioarteko Erakusketarako eraiki ziren ostatu eta hotelak erabiliko ziren, eta Montjuiceko estadioa, gaur egun Lluís Companys Estadio Olinpikoa, jokoen egoitza izango zen.

OLINPIAR JOKOAK

Olinpiar jokoak lau urtez behin egiten diren ekitaldiak dira, bertan munduko leku ezberdinetako jende askok hartzen du parte, joko mota desberdin asko egiteko aukera izaten da. Beti, leku ezberdinean ospatzen dira eta izugarrizko giroa egoten da. Oso ezagunak dira mundu guztian zehar, izugarrizko prestakuntza izaten da eta lan handia eskaintzen dute, baina beti oso ondo antolatuta egoten dira. Azken aldiz, Beijing-en (Txina) ospatu ziren lengo urtean, eta hurrengoak Londresen (Erresuma Batua) ospatuko dira. Informazio gehiago nahi izanez gero, klikatu hemen.

JUDOAREN MUNDUA

Kirolaren munduan, Judoa ez da oso ezaguna. Ala ere, 1964tik aurrera olinpiar jokoetan parte hartu izan du beti. Kirol hau aztertzen egon gara, eta informazio interesgarri bat lortu dugu zertxo bait gehiago jakin nahiko lukeenarentzat. Judoaren historiarekin hasi eta kirol honetan ibiltzen den Tolosar bati elkarrizketa labur bat egin digou. Ondoren, aparteko informazio batzuei buruz hitz egingo dizuegu.

Judoa, Japonian sortu zen, XIX.mendearen amaieran. Jigoro Kano maisuak sortu zuen arte martzialari deritzo. Arte martzial hau auto-defentsa teknika samuraietatik garatu zuen, min hartzeko beldurrik gabe praktikatu ahalko zen kirol bat bilaka zedin. "Judo" hitzak, malgutasunaren bidea esan nahi du, eta aurkariaren indarra erabili eta aprobetxatzean datza arte honek.

Eta orain, judoan ibiltzen den Laskorain Ikastolako ikasle bati, Unai Saralegiri egin diogun elkarrizketa erakutsiko dizuegu:
1- Noiz hasi zinen kirol hau egiten? 6 urterekin hasi nintzen
2- Zergatik aukeratu zenuen judoa eta ez beste edozein kirol? Nire lagunak judoan hasi zirelako
3- Zenbat ordu entrenatzen dituzue hastean? 4 ordu eta erdi
4- Zenbat gerriko mota daude? 12 gerriko mota daude. Lehenengoa zuri kolorekoa da, bigarrena zuri-horia, hirugarren horia, laugarrena hori-laranja, bostgarren laranja-berdea, seigarren berde-urdina, zazpigarren urdina, zortzigarren urdin-marroia, bederatzigarren marroia, hamargarren beltza, hamaikagarren txuri-gorria eta hamabigarrena, hauda, azkena gorri kolorekoa.
5- Judoko materiala oso garestia ahal da? Bai, adibidez normalean erabiltzen ditugun judogiak 163 euro balio ditu.
6- Sariren bat lortu ahal duzu inoiz? Garrantzitsuenak, Gipuzkoako bigarren, Euskadiko hirugarren bi aldiz eta Toledoko nazio arteko txapelketan hirugarren.
7- Kirol honetaz aparte, egin ahal duzu eta egiten ahal duzu besterik? Leno futbolean ibiltzen nintzen, baina lesioak zirela eta utzi egin nuen. Orain, judoa bakarrik egiten dut.
8- Noiz arte jarraitzeko asmoa duzu? Ikasketak, lesioak edo lanak uzten didan bitartean.
9- Eta azkenik, aldaketarik aldaketarik nabaritu ahal duzu hasi zinetik orain bitartean? Bai. Asko ikasi dut baina judoan ez bakarrik, baita ere nire burua kontrolatzen eta nire buruari objetiboak jartzen.

Eta amaitzeko, aparteko informazio labur bat:

-Jazkera: Judoan erabiltzen den trajeari, JUDOGI deitzen zaio, urdinak eta txuriak izaten dira. Argazki batzuk aurkitu ditugu, klikatu hemen ikusteko.
- Gerrikoen sailkapena: Kirolarien mailak bereizteko gerrikoak erabiltzen dituzte. Gerrikoaren kolorearen arabera kirolariaren trebezia atzeman daiteke.

3 x 3 TOLOSAN

KAIXO LAGUNOK!!
Ekainak 13erako, larunbata, Tolosa-n, 3x3 Street Basket-eko txapelketa bat antolatu du TAKE Saskibaloiak. Tolosako San Frantzisko pasealekuan jokatuko da. Takesb.com en izena ematea dago, baita ere Santi Kirolaken.

KUADRILAK
Egun bateko torneoa izango da. Atsaldeko 16:00 etan hasi eta gaueko 21:00etan amaituko da.
Inskripzioa: 10 euro talde bakoitzeko.
SARIAK:
1º 4 afari FRONTON jatetxean + 4 sarrera LA PERLA talasoterapian
2º 4 afari BURRUNTZI erretegian + Elikagai bikainez osaturiko SASKI eder bat.
3º 4 afari ORUE erretegian
Eta gainera, 4 afari zozketatuko dira Usabal Sagardotegian eta beste 4 afari Beti-Alai jatetxean.
Parte hartzen duen jokalari bakoitzari kamiseta bat emango zaio opari gisa.
ALEBINAK ETA INFANTILAK
Bi kategori izando dira: Alebinak (1997-1998) eta Infantilak (1995-1996).
Egun bateko torneoa izango da. Goizeko 9:00 etan hasi eta eguerdiko 13:00etan amaituko da. Finalak arratsaldean jokatuko dira Kuadrilen Txapelketa barruan
SARIAK:
1º 400 € Opari Txartela Shanti Kirolak-en
2º 200 € Opari Txartela Shanti Kirolak-en
Parte hartzen duen jokalari bakoitzari kamiseta bat emango zaio opari gisa.

ESKUZ BANAKAKO TXAPELKETAKO FINALA

kaixo lagunok!

Jakingo duzuenez,igande onetan izango den eskuz banakako txapelketako finalari buruz zertxo bait idaztea pentxatu dugu. Aimar Olaizolak, Martinez de Irujoren aurka jokatuko du. Oraingoz faborito Irujo jotzen dute. Sarrerak 150 euro balio dute, baina alferrik da dagoeneko, denak saldurik baitaude.
Prezioak:
-kantxako butaketan 150euro
-kantxako sila normaletan 100euro
-gradetan 50euro
-reboteko lehenengo filan 45euro
-reboteko lehenengo filatik atzera 30euro

Bakoitzak aukeratutako pilotaren pisua:
Olaizola II: 106,4 eta 105,3 gr.
Martinez de Irujo: 106,7 eta 105,9 gr.

ACB-ko playoffak

Kaixo lagunok!!emen ACB-ko playoffei buruzko informazioa.

ACB ko play-off ak jokatzen ari dira, jadanik finalerdietan daude, finalerdietako partidak hauek dira:

TAU-REAL MADRID

REGAL BARCELONA-UNICAJA

Hauen artean euskaldun talde bat dugu, TAU Ceramica, lehengo urteko txapelduna eta ea aurten ere txapeldun amaitzen duen, kantxa faktorea du eta. Bidean IURBENTIA, DKV, PAMESA eta KALISE geratu dira. Hauen artean ere euskaldun talde bat dago, IURBENTIA.

Final laurdenetako partidak hauek izan ziren:

TAU-IURBENTIA

MADRID-DKV

REGAL BARCELONA-PAMESA

UNICAJA-KALISE

TAU ek 2-0 irabazi zuen bere kanporaketa IURBENTIA ausart baten aurka.

MADRID ek 2-1 irabazi zuen bere kanporaketa DKV ren aurka kantxa faktorea alde izatea izan zen hauen aldeko faktorea.

BARCELONA k 2-0 irabazi zuen bere kanporaketa PAMESA ren aurka, hauek partida ona egin zuten Barcelonan naiz eta galtzen amaitu eta bigarren partidan ez zuten ondo jokatu eta Barcelonak menperatu egin zituen kanporaketa amaitutzat emanez.

UNICAJA k 2-1 irabazi zuen bere kanporaketa, naiz eta galtzen hasi 0-1. KALISE koei dena alde jarri zitzaien Malagan irabazi eta gero, baina etxeko partida ezin izan zuten irabazi eta Malagara itzuli ziren banakoarekin eta azken partidan UNICAJA maisuki gailendu zen.

Final aurrekoaren bigarren partida, TAU-REAL MADRID osteguna 4ean jokatuko da madriden eta BARSA-UNICAJA ostirala 5ean jokatuko da Malagan. Final aurrekoan BARSA tea TAU aurreratu egin dira 1-0 jarriz.

CHANPIONSEKO FINALA

Jakingo duzuen bezala atzo Chanpionseko finala jokatu zen eta Barça izan zen garaile Manchesterren aurka 2-0 ko emaitzarekin .Goleatzaileak Eto'o (10 min) eta Messi (70 min) izan ziren.Hasiera batean Manchesterrek agindu zuen, baina Barçaren lehenengo golak eragin handia izan zuen eta ordundik aurrera bera izan zen partidoaren agintari.Kopa onekin Barçak hirukoitza egin du,errege kopa,liga eta chanpionsa.Hirukoitz onekin españako ligako historia egin du eta hau lortu duten ekipo oso gutxi daude munduan,Ajax,Celtic,PSV,Manchester eta Barça.
Orain Chanpionsa lortu ondoren,beste elburu batzuk ditu Barçak,españiako superkopa,kopa interkontinentala eta europako kopa.
Amaitzeko hona hemen Chanpionseko finaleko golak.

ERREGE KOPAKO PORRA

Jakingo duzuen bezala,errege kopako finaleko porra antolatugenuela eta irabazlebat dugu Aitor Etxeberria.Hasiera batean gure artean errege kopako finaleko emaitzak esaten hasi ginen,orduan
bururatu zitzaigun gelako porra egitea , baina azkenean erabaki genuan DBH osoko porra egitea.
Jakingo duzuen bezala Barçak 4-1 irabazi zion Atlethiki.Ona emen golak.

REALAREN MENDEURRENA TOLOSAN

·Realaren Mendeurrena berriz ere Gipuzkoan izan zen.Atzo goizean Tolosan izan zen ekitaldia, Berazubi futbol zelaian. Zale asko hurbildu ziren ekitaldira eta ondoren taldeak egin zuen entrenamendua ikustera.

·Entrenamendua bukatu bezain laster, real zale amorratuenak jokalariei sinadurak, argazkiak... eskatzera joan ziren, realeko jokalariak atsegin handiz beraien borondate erakutsi zuten, eta denbora dexente egon ziren umeekin.

·Jokin Aperribay presidentea izan zen bertan bildutako udaletxetako kide eta lagunarteei mendeurrenaren bandera eman ziena.

MENDEURRENAREN BANDERA JASO DUTEN UDALETXEAK:
- Abaltzisketa
- Aduna
- Alegia
- Altzo
- Amasa-Billabona
- Amezketa
- Asteasu
- Belauntza
- Baliarrain
- Hernialde
- Irura
- Orendain
- Ibarra
- Tolosa
- Zizurkil
- Elduayen

ERREALAREN HISTORIA

Hastapenak
Futbola edo foot-balla XX. mendearen hasieran iritsi zen Gipuzkoara. Ingalaterratik etorri zen, herrialde hartan ikasten edo lanean ari ziren gazteen eskutik. Donostian jokatu zen lehenengo futbol partidaren aipamena 1902koa da. Hala ere, garai horretarako Gipuzkoako beste herri batzuetara ere iritsia zen futbola, esate baterako, Iruna. Dena dela, Donostiako lehenengo kluba San Sebastian Recreation Club izan zen (1903), edo hala egiaztatu da, behintzat. Baina hura ez zen hirian zegoen klub bakarra, beste batzuk ere baziren Vasconia, Esperanza, Fortuna Old Boys…

San Sebastian Recreation Cluben koloreak, hasieran, berdea eta horia ziren, baina 1908ko martxoan jantzi berriak estreinatu zituzten (alkandora zuria, SS letra urdinak eta galtza urdinak).


Hasteko, titulu bat
Lehenengo urte haietan donostiarrek oso emaitza onak izan zituzten, baina ezin zuten txapelketa ofizialetan parte hartu, ez baitzeuden Erregistro Zibilean izena emanda. 1909ko Espainiako Txapelketan parte hartzeko Club Ciclista izena hartu zuten, talde hark legezko baldintzak betetzen baitzituen. Eta Club Ciclista izenarekin lortu zen, hain zuzen ere, historiako lehenengo titulua, Espanyol de Madrid taldeari 3 eta 1 irabazita. Final hartan aritu ziren jokalari donostiarrak honako hauek izan ziren: Bea, A. Sena, Arocena, Arrillaga, Echeverria, Rodriguez, M. Sena, Lacort, McGuinness, Simmons eta Bireben. McGuinnessek bi gol sartu zituen Club Ciclistaren alde eta Simmonsek bat Madrilgo taldearen alde.

Gipuzkoako futbolaren barruan nagusitasuna lortzeko Real Union taldearekin izan zen borroka eta nazioarteko partidak dira bigarren hamarraldi honetako ardatz nagusiak. Hamarraldi hau, bestalde, Santanderko Kopako final hirukoitzarekin eta Ligaren jaiotzarekin amaitzen da.

Gipuzkoan nagusitasuna lortzeko borroka
Realak eta Real Unionek oso borroka polita eta zuzena izan zuten Gipuzkoako futbolaren barruan nagusitasuna lortzeko. Borrokaren lehenengo urteak Irungo taldearen aldekoak izan ziren, baina 1922-23 denboraldian bi taldeak aurrez aurre jarri ziren bira bikoitzean; bakoitzak garaipen bat eta bi berdinketa lortu zituen. Berdintasuna haustea ezinbestekoa zen, eta 1923ko martxoaren 18an bi taldeak San Mames zelaian arituko ziren lehian. Realak jokalari nagusietako bat, Mariano Arrate alegia, falta zuen, baina 2 eta 1 irabazi zuen. Realaren bi golak Eduardo Arbidek sartu zituen eta horrela lortu zuen Realak Gipuzkoako Txapelketa. 1924-15, 1926-27 eta 1928-29 denboraldietan ere bere esku izan zuen Realak Gipuzkoako txapela.


Gipuzkoako lehenengo bi taldeen arteko partidek ikusmira handia eragiten zuten eta kartsutasun handiz bizi izaten ziren bai Irunen bai Donostian.


Nazioarteko partidak
Garai hartan oso partida ofizial gutxi jokatzen ziren, eta hori dela-eta, lagunarteko partidekin osatzen zuten taldeek beren denboraldia. Partida horietako asko atzerriko taldeekin jokatzen ziren. Hala, urte horietan Atotxan ikusi ahal izan ziren talde frantsesak (Olympique Paris, Cette, Vie au Grand Air, Racing Paris...), belgikarrak (Union St. Gilloise, Racing Bruselas), portugaldarrak (Lisboako Casa), suitzarrak (Cabtonnal Neuchatel), austriarrak (Rapid Viena), alemaniarrak (Essener Turnebund, Nuremberg), holandarrak (Breda, Maestrichsche Vietbal), italiarrak (Sampierdarenese), hungariarrak (MTK, Ferencvaros), Uruguaiko selekzioa, etab.

Baina, jakin-min handiena ingeles klub profesionalen bisitaldiek sortzen zuten, hala nola, Birmingham eta Newcastle taldeenek.

Essener Turnebund alemaniar taldearen bisitak jokalari hungariar bat ekarri zuen Donostiara, Lippo Hertzka; 1923an Realeko lehenengo entrenatzaile profesionala izan zen jokalari hura. Hertzkak Europako Erdialdeko futbolarekin zuen harremanari esker, 1924. urteko udan Reala Austrian, Hungarian, Alemanian… barrena ibili zen lehenengo kluba izan zen. Bira hori bera egin zuen hurrengo urtean ere.

Baina Realeko jokalariek nazioartean izan zuten proiekzioa ez zen horretan gelditu. 1922an, Realeko zortzi jokalarik (Agustin Eizaguirre, Amador eta Mariano Arrate, Antxon Arrillaga, Celestino Olaizola, “Tato” Martinez, Eduardo Arbide eta Juan Artola) bira egin zuten Hego Ameriketan Euskal Selekzioarekin batera.

Bestalde, Realeko jokalariak sarritan aritzen ziren urte haietan Espainiako Selekzioan, eta Anberesko eta Amsterdamgo olinpiadetan ere parte hartu zuten.


Santanderreko Kopako final hirukoitza
1927-28 denboraldia Realaren historiako une gogoangarrienetako batekin amaitu zen: Santanderren F.C. Barcelonaren kontra jokatu zen Kopako final hirukoitza.

Realak bigarren lekuan amaitu zuen Gipuzkoako Txapelketa, Real Unionen atzetik. Beraz, Espainiako Txapelketan parte hartzea lortu zuen. Lehenbizi, ligaxka bat egin zen Gipuzkoako, Aragoiko eta Kataluniako txapeldun eta txapeldunordeen artean, hau da, Real Union, Reala, Iberia eta Patria de Zaragoza, eta F.C. Barcelona eta Bartzelonako Europa. Final laurdenetarako F.C. Barcelona eta Reala sailkatu ziren. Finalera iritsi aurretik, final laurdenetan, donostiarrek Celta kanporatu zuten eta finalerdietan, berriz, Valentzia taldea.

Finala maiatzaren 20an jokatu zen, El Sardinero zelaian, eta berdinketarekin amaitu zen, 1 eta 1. Mariscal eta Samitier izan ziren golegileak. Partida hark oso borroka bitxia sortu zuen futbolaz kanpo. Lehian ari zirela, Bartzelonako atezainak, Plattkokek, min hartu zuen eta gertaera hura inspirazio iturri hartuta Rafael Alberti poetak “Oda a Plattko” idatzi zuen. Baina beste poeta batek, Rafael Celaya donostiarrak, “kontraerasoa egin” eta beste oda bat idatzi zuen. Celayak zioen Realak irabazi ez izanaren arduraduna ez zela Plattko, arbitroen lan eskasa baizik.

Handik bi egunera berriro jokatu zuten partida, eta ordukoan ere berdinketa izan zen emaitza. Kirikik eta Pierak gol bana sartu zituzten. Hirugarren finala ekainaren 29ra atzeratu zen, Amsterdamgo Joko Olinpikoak ospatu behar zirelako tartean eta Realeko zortzi jokalarik parte hartu behar zutelako selekzioarekin; Bartzelonako jokalaririk, ordea, ez zen olinpiada haietan, profesionalak baitziren ordurako. Olinpiaden ondoko nekeak eragin handia izan zuen Realeko jokalariengan eta katalanek 3 eta 1 irabazi zieten. Jardunaldi hartako golegileak Txomin Zaldua, Samitier, Arocha eta Sastre izan ziren.


Ligaren jaiotza
1920ko hamarraldiaren amaieran asko hazi zen futbola, herrialdeko txapelketek ez zituzten zaleen eskaerak asetzen, eta ezta kluben behar ekonomikoak ere. Klubetan profesionalizazioa nagusitzen ari zen, eta, horren ondorioz, behar ekonomikoak ere handiagoak ziren; beraz, ezinbestekoa zen futbol txapelketak goitik behera birmoldatzea.

Ingalaterrako Liga hartu zuten eredu, baina eredu hori Espainian ezartzea ez zen erraza izan. “Minimalisten”, alegia txapelketa mugatu baten aldekoen, eta “maximalisten”, txapelketa irekiagoaren aldekoen, arteko eztabaidek atzeratu egin zuten Liga Txapelketaren hasiera.

Minimalisten iritziz, F.C. Barcelona buru zela, Kopako txapeldun izandako taldeek bakarrik parte har zezaketen Lehen Mailan, hau da, F.C. Barcelona, Real Madrid, Real Union, Athletic, Arenas eta Realak (onartu egin zitzaion Club Ciclista izenarekin lortutako titulua). Maximalistek, berriz, Kopako txapeldunordeak ere sartu nahi zituzten Txapelketan, eta baita herrialdeetako talde nagusiak ere. Ez ziren ados jarri, eta, ondorioz, 1927-28 denboraldian bi txapelketa antolatu ziren. Hala ere, ez bata ez bestea ez ziren amaitu. Realak klub minimalistekin jokatu zuen Txapeldunen Torneoa.

Baina azkenean lortu zen hitzarmena eta 1928ko otsailean erabaki zen hamar taldek parte hartuko zutela Ligako Txapelketako Lehen Mailan: Kopako sei txapeldunek, hiru txapeldunordeek (Bartzelonako Europa, Atletico Madrid eta Bartzelonako Español) eta kluben arteko txapelketa bateko irabazleak, Racing Santander denboraldi hartan.

Hamar talde horiekin hasi zen 1928-29 denboraldian Ligaren historia. Realaren debuta 1929ko otsailaren 10ean izan zen, Atotxan, Athleticen kontrako derbian. Realekoen lehenengo jokalarien zerrenda honako hau izan zen: Izaguirre, Ilundain, Galdos, Amadeo, Martin Marculeta, Trino, Kiriki, Mariscal, Cholin, Paco Bienzobas eta Yurrita. Partida banako berdinketarekin amaitu zuten. Reala aurreratu zen Paco Bienzobasek 43. minutuan sartu zuen golarekin, baina handik minutu batera Bergarechek Athleticen aldeko gola sartu zuen eta berdinketarekin amaitu zen partida.

Realak 4. lekuan amaitu zuen Txapelketa; 8 garaipen, 4 berdinketa eta 6 porrot izan zituen, eta 46 gol alde eta 41 kontra; eta txapeldun izan zen F.C. Barcelonatik bost puntura gelditu zen. Ligako lehenengo “pichichi” edo golegile nagusia Realeko Paco Bienzobas izan zen. Arazo ekonomikoak eta kirolaren ingurukoak batetik, eta, bestetik, gertaera politikoen ondorioak, hala nola II. Errepublikaren aldarrikapena edo Gerra Zibila, izan ziren gure klubaren hirugarren hamarraldiko gertaera nagusiak.

Hasiera ona
1930eko hamarraldia Realaren historiako hamarraldi nahasienetakoa izan zen. Kirolari dagokionez, oso ondo hasi zen eta 1930-31 denboraldian gol aldea izan zen Reala lehenengo aldiz Ligako Txapeldun izateko oztopo bakarra. Txapelketa kaskar hasi zuen Harry Lowek zuzentzen zuen Donostiako taldeak; Alavesen kontra berdinketa lortu zuen Atotxan eta galdu egin zuen Bilbon. Baina gero sei garaipen lortu zuten txuri-urdinek jarraian, eta 5. eta 12. Jardunaldien artean lider izan ziren. Baina, hurrengo lau partidetan Realak puntu bakarra lortu zuen eta Txapelketaren amaierara Athleticekin eta Racing de Santanderrekin berdinduta iritsi zen, 22 punturekin. Gol aldeak bilbotar taldeari eman zion titulua eta donostiarrak hirugarren gelditu ziren.


Donostia F.C.ren jaiotza
1931ko apirilaren 14an II. Errepublika aldarrikatzen da. Erregimen berriak erregetzaren tituluak eta sinboloak kentzea erabakitzen du. Ondorioz, Sociedad de Futbol de San Sebastian elkarteko ohiko batzar orokorrak, 1931ko ekainaren 27an erabaki zuen “Klubaren izena aldatzea eta Donostia F.C. jartzea, gaur egun dituen bereizgarria eta diseinua gordeaz. Aldaketa bakarra erregearen kolorearen ordez Donostiako ezkutua jartzea zen”.


Zailtasunak, bai kirol arloan bai ekonomia arloan
Futbolaren profesionalizazio etengabearen ondorioz, gastuak ugaltzen ari ziren, eta horixe izan zen Klubak historiaren aldi honetan izan zituen zailtasun ekonomikoen arrazoi nagusia. Jokalarien soldatei ezin aurre eginaren ondorioz, Donostiako taldeak uko egin behar izan zien taldearen osagai nagusiei, eta horrek murriztu egin zuen taldearen ahalmena.
Hainbat urtean taldearen poz bakarra Herrialdeko Txapelketa irabaztea izan zen, 1932-33 denboraldian hain zuzen ere. Hurrengo denboraldian taldea gora egiten ari zela zirudien, baina irudikeria hutsa izan zen, eta 1934-35 denboraldian Donostiak bere historiako lehenengo jaitsiera jasan zuen, azken aurreko gelditu baitzen Txapelketan. Hala eta guztiz ere, hurrengo denboraldia negatiboagoa izan zen eta gure kluba hirugarren mailara jaitsi zen, nahiz eta gertaera politikoak direla-eta ez zen jaitsierarik gertatu.


Reala, Gerra Zibilean
1936ko uztailaren hasieran Gerra Zibila hasi zenean, eten egin ziren futbol txapelketak. Hala eta guztiz ere, 1937ko uztailean, gerra hasi eta urtebete eskasera, berriro hasi zen Realaren inguruko jarduera suspertzen. Zuzendaritzan egondako hiru lagunek, Francisco Molins, Jose Merino eta Jose Maria Lobatok, aurrea hartu eta batzar orokorra antolatu zuten. Baina bazkide bakarra aurkeztu zen. Horrenbestez, Molins jaunak Presidente kargua hartu zuen eta taldea berregiteko lanari ekin zion. Jokalariak bilatzeko deialdia egin zuen, eta zenbait beterano eta gazte ugari azaldu ziren. Ekipo berriaren zuzendaritzak antzinako bi jokalariri erantzun zien, Argentino Peñari lehenbizi, eta Martin Marculetari ondoren.

Talde berriaren jarduera Nafarroako Copa Brigadas txapelketan parte hartzera mugatu zen.


Arazo ekonomikoak eta kirolaren ingurukoak batetik, eta, bestetik, gertaera politikoen ondorioak, hala nola II. Errepublikaren aldarrikapena edo Gerra Zibila, izan ziren gure klubaren hirugarren hamarraldiko gertaera nagusiak.

Hasiera ona
1930eko hamarraldia Realaren historiako hamarraldi nahasienetakoa izan zen. Kirolari dagokionez, oso ondo hasi zen eta 1930-31 denboraldian gol aldea izan zen Reala lehenengo aldiz Ligako Txapeldun izateko oztopo bakarra. Txapelketa kaskar hasi zuen Harry Lowek zuzentzen zuen Donostiako taldeak; Alavesen kontra berdinketa lortu zuen Atotxan eta galdu egin zuen Bilbon. Baina gero sei garaipen lortu zuten txuri-urdinek jarraian, eta 5. eta 12. Jardunaldien artean lider izan ziren. Baina, hurrengo lau partidetan Realak puntu bakarra lortu zuen eta Txapelketaren amaierara Athleticekin eta Racing de Santanderrekin berdinduta iritsi zen, 22 punturekin. Gol aldeak bilbotar taldeari eman zion titulua eta donostiarrak hirugarren gelditu ziren.


Donostia F.C.ren jaiotza
1931ko apirilaren 14an II. Errepublika aldarrikatzen da. Erregimen berriak erregetzaren tituluak eta sinboloak kentzea erabakitzen du. Ondorioz, Sociedad de Futbol de San Sebastian elkarteko ohiko batzar orokorrak, 1931ko ekainaren 27an erabaki zuen “Klubaren izena aldatzea eta Donostia F.C. jartzea, gaur egun dituen bereizgarria eta diseinua gordeaz. Aldaketa bakarra erregearen kolorearen ordez Donostiako ezkutua jartzea zen”.


Zailtasunak, bai kirol arloan bai ekonomia arloan
Futbolaren profesionalizazio etengabearen ondorioz, gastuak ugaltzen ari ziren, eta horixe izan zen Klubak historiaren aldi honetan izan zituen zailtasun ekonomikoen arrazoi nagusia. Jokalarien soldatei ezin aurre eginaren ondorioz, Donostiako taldeak uko egin behar izan zien taldearen osagai nagusiei, eta horrek murriztu egin zuen taldearen ahalmena.
Hainbat urtean taldearen poz bakarra Herrialdeko Txapelketa irabaztea izan zen, 1932-33 denboraldian hain zuzen ere. Hurrengo denboraldian taldea gora egiten ari zela zirudien, baina irudikeria hutsa izan zen, eta 1934-35 denboraldian Donostiak bere historiako lehenengo jaitsiera jasan zuen, azken aurreko gelditu baitzen Txapelketan. Hala eta guztiz ere, hurrengo denboraldia negatiboagoa izan zen eta gure kluba hirugarren mailara jaitsi zen, nahiz eta gertaera politikoak direla-eta ez zen jaitsierarik gertatu.


Reala, Gerra Zibilean
1936ko uztailaren hasieran Gerra Zibila hasi zenean, eten egin ziren futbol txapelketak. Hala eta guztiz ere, 1937ko uztailean, gerra hasi eta urtebete eskasera, berriro hasi zen Realaren inguruko jarduera suspertzen. Zuzendaritzan egondako hiru lagunek, Francisco Molins, Jose Merino eta Jose Maria Lobatok, aurrea hartu eta batzar orokorra antolatu zuten. Baina bazkide bakarra aurkeztu zen. Horrenbestez, Molins jaunak Presidente kargua hartu zuen eta taldea berregiteko lanari ekin zion. Jokalariak bilatzeko deialdia egin zuen, eta zenbait beterano eta gazte ugari azaldu ziren. Ekipo berriaren zuzendaritzak antzinako bi jokalariri erantzun zien, Argentino Peñari lehenbizi, eta Martin Marculetari ondoren.

Talde berriaren jarduera Nafarroako Copa Brigadas txapelketan parte hartzera mugatu zen.

Arazo ekonomikoak eta kirolaren ingurukoak batetik, eta, bestetik, gertaera politikoen ondorioak, hala nola II. Errepublikaren aldarrikapena edo Gerra Zibila, izan ziren gure klubaren hirugarren hamarraldiko gertaera nagusiak.

Hasiera ona
1930eko hamarraldia Realaren historiako hamarraldi nahasienetakoa izan zen. Kirolari dagokionez, oso ondo hasi zen eta 1930-31 denboraldian gol aldea izan zen Reala lehenengo aldiz Ligako Txapeldun izateko oztopo bakarra. Txapelketa kaskar hasi zuen Harry Lowek zuzentzen zuen Donostiako taldeak; Alavesen kontra berdinketa lortu zuen Atotxan eta galdu egin zuen Bilbon. Baina gero sei garaipen lortu zuten txuri-urdinek jarraian, eta 5. eta 12. Jardunaldien artean lider izan ziren. Baina, hurrengo lau partidetan Realak puntu bakarra lortu zuen eta Txapelketaren amaierara Athleticekin eta Racing de Santanderrekin berdinduta iritsi zen, 22 punturekin. Gol aldeak bilbotar taldeari eman zion titulua eta donostiarrak hirugarren gelditu ziren.


Donostia F.C.ren jaiotza
1931ko apirilaren 14an II. Errepublika aldarrikatzen da. Erregimen berriak erregetzaren tituluak eta sinboloak kentzea erabakitzen du. Ondorioz, Sociedad de Futbol de San Sebastian elkarteko ohiko batzar orokorrak, 1931ko ekainaren 27an erabaki zuen “Klubaren izena aldatzea eta Donostia F.C. jartzea, gaur egun dituen bereizgarria eta diseinua gordeaz. Aldaketa bakarra erregearen kolorearen ordez Donostiako ezkutua jartzea zen”.


Zailtasunak, bai kirol arloan bai ekonomia arloan
Futbolaren profesionalizazio etengabearen ondorioz, gastuak ugaltzen ari ziren, eta horixe izan zen Klubak historiaren aldi honetan izan zituen zailtasun ekonomikoen arrazoi nagusia. Jokalarien soldatei ezin aurre eginaren ondorioz, Donostiako taldeak uko egin behar izan zien taldearen osagai nagusiei, eta horrek murriztu egin zuen taldearen ahalmena.
Hainbat urtean taldearen poz bakarra Herrialdeko Txapelketa irabaztea izan zen, 1932-33 denboraldian hain zuzen ere. Hurrengo denboraldian taldea gora egiten ari zela zirudien, baina irudikeria hutsa izan zen, eta 1934-35 denboraldian Donostiak bere historiako lehenengo jaitsiera jasan zuen, azken aurreko gelditu baitzen Txapelketan. Hala eta guztiz ere, hurrengo denboraldia negatiboagoa izan zen eta gure kluba hirugarren mailara jaitsi zen, nahiz eta gertaera politikoak direla-eta ez zen jaitsierarik gertatu.


Reala, Gerra Zibilean
1936ko uztailaren hasieran Gerra Zibila hasi zenean, eten egin ziren futbol txapelketak. Hala eta guztiz ere, 1937ko uztailean, gerra hasi eta urtebete eskasera, berriro hasi zen Realaren inguruko jarduera suspertzen. Zuzendaritzan egondako hiru lagunek, Francisco Molins, Jose Merino eta Jose Maria Lobatok, aurrea hartu eta batzar orokorra antolatu zuten. Baina bazkide bakarra aurkeztu zen. Horrenbestez, Molins jaunak Presidente kargua hartu zuen eta taldea berregiteko lanari ekin zion. Jokalariak bilatzeko deialdia egin zuen, eta zenbait beterano eta gazte ugari azaldu ziren. Ekipo berriaren zuzendaritzak antzinako bi jokalariri erantzun zien, Argentino Peñari lehenbizi, eta Martin Marculetari ondoren.

Talde berriaren jarduera Nafarroako Copa Brigadas txapelketan parte hartzera mugatu zen.

Bederatzi denboralditan Reala hirutan jaitsi zen beheko mailara eta lautan igo, eta hori dela-eta “talde igogailu” ezizena eman zioten Realari. Hamarraldi honetan ere zailtasun ekonomikoak izan ziren nagusi.

Txapelketen berrantolaketa
Gerra amaitu zenean hainbat saioa egin ziren futbolari normaltasunez hasteko, baina Txapelketa berrantolatzea eta klub bakoitzak zein kategoriatan aritu behar zuen erabakitzea ez zen batere lan erraza. Espainiako Federazioak, hainbat bileraren ondoren, taldeek 1936an zuten kategoria berean jokatu behar zutela erabaki zuen. Realaren (izen tradizionala berreskuratuta) aldekoa izan zen erabaki hura, erabaki horren ondorioz Bigarren Mailan jokatuko baitzuen Realak.
Gerraondoko lehenengo denboraldia ondo hasi zen Donostiako taldearentzat; argi eta garbi nabarmendu zen Bigarren Mailako euskal taldeen artean, baina Lehen Mailara igotzeko ligaxkan ezin izan zuen bere helburua bete.

Hala ere, eta klubak arazo ekonomiko ugari bazituen ere, hurrengo denboraldian lortu zen Lehen Mailara igotzea. Reala argi eta garbi nabarmendu zen Bigarren Mailako bere multzoan eta denboraldi horretan, hasiera oso ona izan ez bazen ere, bigarren gelditu zen Lehen Mailara igotzeko ligaxkan, Granadaren atzetik eta Deportivo Coruñaren eta Castellonen aurretik. Horrela berreskuratu zuen Realak galdutako kategoria. Horrez gainera, oso emaitza onak lortu zituen Kopan: Valladolid eta Ligako txapeldun zen Atletico Aviacion taldeak kanporatu zituen finalerdietan Español taldearen kontra galdu aurretik. Pasadizo berezi gisa, aipatzekoa da 1940-41 denboraldian, 1941eko urtarrilaren 8an, Realak inoiz sartu duen gol kopuru handiena sartu zuela; 14 eta 2 irabazi zuen Valladoliden kontra.


Talde “igogailua”
Talde igogailuaren ospea hurrengo urteetan sendotu zen. 1941-42 denboraldian Realak ezin izan zion eutsi eta muturrean amaitu zuen Txapelketa. Baina igogailuak Bigarren Mailan egin zuen geldialdia laburra izan zen eta hurrengo urtean donostiarrak Lehen Mailara itzuli ziren Benito Diazekin. Denboraldi hartan, bere multzoko talde nagusia izan zen Reala; azken ligaxkan Valladolid, Sporting, Ceuta eta Jerez garaitu zituen eta Sabadellekin batera Lehen Mailara igotzea lortu zuen.

Baina 1943-44 denboraldian, Donostiako taldeak kategoria galdu zuen berriz ere. Orduko hartan denbora luzeagoa igaro zuen Bigarren Mailan, bi denboraldi hain zuzen. Beraz, 1946-47 denboraldia arte itxaron behar izan zen hurrengo igoera ikusi ahal izateko. Gorabehera askoko hasiera baten ondoren, Reala hirugarren lekuan egon zen ia denboraldi osoan eta horrek Lehen Mailara igotzeko promozioa jokatzeko aukera emango zion. Azken jardunaldietan Reala laugarren lekura jaitsi zen, eta berriz ere Bigarrenenean gelditu beharko zuen, baina ondoz ondoko bi garaipen lortuta, Sevillako Betisen kontra eta Mallorcaren kontra etxean, hirugarren lekura itzuli ziren berriz ere. Promozioan Reala eta Murtzia aritu ziren aurrez aurre, Madrilgo Estadio Metropolitanoan. Reala nagusi izan zen 2 eta 0, Castivia eta Camposen golekin. Berriro Lehen Mailara igotzea lortu zuen, beraz.

1947-48 denboraldiak beste jaitsiera bat ekarri zuen berarekin, Realak azken aurreko amaitu baitzuen Ligan. Kopan, ordea, oso lan ona egin zuen. Realak At. Zaragoza, Sabadell, Tarragona eta Valencia kanporatu zituen eta finalerdietan gelditu zen kanpoan bera, Sevillaren kontra galduta. Aipatu beharra dago Valencia taldearen kontrako partidak oso ondorio larriak izan zituela Realeko hainbat jokalarirentzat, Maltako sukarrak jo zielako, eta, horren ondorioz, hainbat jokalari denbora luzean izan zen jokatu ezinik, eta bakarren batek futbola utzi behar izan zuen.

Hurrengo denboraldiaren hasiera ohiz kanpokoa izan zen guztiz. Atotxan berrikuntza lanetan ari ziren eta Realak bisitari gisa egin behar izan zituen lehenengo hiru partidak. Hirurak galdu zituen eta zantzuak guztiz negatiboak ziren. Baina Reala suspertu egin zen eta Txapelketa osoan zehar oso lehia bizia izan zuen Malaga eta Granada taldeekin sailkapenaren buruan. Hiru taldeak berdinduta iritsi ziren azken jardunaldira, baina Reala lehenengo zegoen, gol aldeari esker. Donostiarrek Mestallan garaipena lortu zuten, eta horri esker Lehen Mailara iritsi ziren berriz ere. Igogailua goiko solairura igo zen berriz ere.


Zailtasun ekonomikoak
Hamarraldi honetan zailtasun ekonomikoek horretan iraun zuten eta oztopo handia izan ziren taldearen errendimendua hobetzeko. Realak ezin lehia zezakeen beste talde batzuek maila handieneko jokalariei egiten zizkieten eskaintzekin, eta horren ondorioz, jokalari horiek joan egiten ziren; hala, norgehiagokarako ahalmena ere galdu egiten zuen. Zuzendaritzak saiatu ziren arazo hori arintzen eta diru sarrera berriak bilatzen. Baina Klubak nolabaiteko egonkortasuna lor zezan Atotxan 1948an egingo ziren berrikuntza lanei itxaron behar zitzaien, lan haien bitartez bazkide kopurua handitu egingo baitzen, eta, ondorioz, baita diru sarrerak ere.


Benito Diazek “WM” sistema sartu zuen Espainian
Realeko pertsonaia aipagarrienetako bat Benito Diaz izan zen; hura izan zen “WM” futbol taktika Espainian sartu zuen entrenatzailea. Sistema hura Chapman ingelesak sortu zuen 1920ko hamarraldian eta benetako iraultza eragin zuen Espainiako futbolaren baitan.
Hiru atzelari, bi erdiko hara-honakoak, bi barruko eta hiru aurrelarirekin jokatzean oinarritzen zen taktika hura. Lehenengo bost jokalariek “W” moduko bat osatzen zuten, eta gainerakoek “M” bat.

Realak 1946-47 denboraldian erabili zuen lehenengo aldiz taktika hori, Ferrolera egindako bisitaldian, eta 4 eta 3 irabazi zuen. Hasieran kontserbadoretzat hartu bazuten ere, berehala hartu zuten berentzat beste talde batzuek ere.

Realak ez zuen ongi hasi 60ko hamarraldia, jaitsieraren zapore garratza dastatu baitzuen berriro ere. "Basamortuan barrenako igaroaldi" gogorra egin ostean, ordea, galdutako maila berreskuratzea lortu zuen berriro ere gure klubak.

Hasiera ikusita, itxaropen handirik ez
Reala larri ibili zen 60ko hamarraldiaren hasieran. 1959-60 denboraldian ere mailari eusteko promozioa jokatu behar izan zuten donostiarrek. Hurrengo denboraldia ez zuten gaizki hasi, baina ondoz ondoko zazpi galerako bolada baten ondorioz, postu zailetan sartu zen taldea, eta harrezkero ez zuen handik ihes egiterik lortu. Hamalaugarren postuan amaitu zuen Realak Liga, eta Kordobarekin batera promozioa jokatu behar izan zuen. Entrenatzaile berria hartu zuten donostiarrek, Joseba Elizondo, eta andaluziarren kontra garaipena lortu zuten Atotxan, baina itzulerako partidan galdu egin zuten. Berdinketa hausteko partida Madrilen jokatu zuten, eta han 1 eta 0 irabaziz lortu zuten donostiarrek mailari eustea.

Hurrengo denboraldian lasaitasuna berreskuratu zuen Realak, eta ez zuen larritasunik jasan sailkapenari dagokionez.

Denboraldi hartan donostiar zaleei Sanseren eskutik etorri zitzaien poz bakarretakoa, Bigarren Mailara igotzea lortu baitzuen.


Jaitsiera, berriro ere
Realaren zaleentzat denboraldi tristea izan zen 1961-62koa. Taldea Lehen Mailan sendotzen ari zela zirudien, baina denboraldi hartan behera jaitsi zen berriro ere. Hasieratik ibili zen taldea gaizki, eta entrenatzailea aldatzeak ere –Joseba Elizondok Baltasar Albenizen tokia hartu zuen– ez zituen donostiarrak suspertu. Realak hamabosgarren postuan amaitu zuen Liga, eta zuzenean jaitsi zen beheko mailara.

Horrez gainera, Reala Bigarren Mailara jaitsi izanaren ondorioz, Sansek ere behera egin behar izan zuen, kategoria hartan denboraldi bikaina egin zuen arren.


Basamortuan barrenako igaroaldia
Nahi baino gogorragoa suertatu zen galdutako maila berreskuratzeko bidea. Gainera, Realak kalte ekonomiko handiak izan zituen, bazkide kopurua nabarmen jaitsi zelako.

Kirol arloari dagokionez, Realak Bigarren Mailari neurria bizkor hartu ziola zirudien, eta 1962-63 denboraldian igoerako postuetan sailkatuta egon zen Txapelketako jardunaldi askotan. Amaieran, ordea, laugarren zegoen, eta beste urtebetez Bigarren Mailan jarraitu beharko zuen, horrenbestez.
Hurrengo denboraldietan ere antzera ibili zen Reala, baina Kopako finalerdietaraino iristea lortu zuen. 1964-65 denboraldian, hain zuzen ere, Ceuta, Betis, Osasuna eta Gijongo Sporting kanporatu eta finalerdietan sartu zen. At. Madrid izan zuen arerio, eta hark kanporatu zituen donostiarrak.


Puertollanoko igoera
Lehen Mailara igotzeko 1966-67 denboraldia arte itxaron behar, beraz. Realak entrenatzaile berria hartu zuen, Andoni Elizondo. Ez zuten denboraldia oso ongi hasi –sailkapenaren erdialdean–, baina hamabost partidatan hamalau garaipen eta galera bakarra izan zuten, eta sailkapenaren bururaino iritsi ziren. Realak Puertollanon jokatu behar zuen azken jardunaldia, sailkapeneko buru zela. Bide horretan, bereziki garrantzitsua izan zen Gijongo Sporting arerio handiaren kontra lortutako garaipena.

Realak Calvo Soteloren kontra jokatu behar zuen 1967ko apirilaren 23an Puertollanon. Berdinketa nahikoa zuen bere helburua lortzeko, baina gauzak oker hasi ziren gure taldearentzat; 1 eta 0 galtzen, Argachak 40. minutuan sartutako golaren ondorioz. Jokalari hark berak sartu zuen 2 eta 0koa 50. minutuan, baina Realekoek ez zuten etsi, eta bi gol sartu zituzten: lehena, Boronatek, 58. minutuan; eta Arambarrik, bigarrena, 81ean. Berdinketa hari esker Lehen Mailara igo zen berriro Reala.


Azken urtean ere gorriak ikusi behar
Hamarraldi hartan berriro ere gorriak ikusi behar zituzten Realekoek, ordea. Lehen Mailara itzuli ziren denboraldia oso zaila izan zen; taldea sailkapenaren behealdean sartuta egon zen denboraldi osoan. Azkenean, donostiarrek promozioa jokatu behar izan zuten, Valladolidekin. Joaneko partida Gaztelan jokatu zen, eta 0 eta 1 irabazi zuen Realak; Boronatek sartu zuen gola. Atotxan, berriz, husna berdindu zuten, eta donostiarrek Lehen Mailan jarraitu zuten.

Ligako bi titulu, Kopako bat, Superkopa 1, partidarik galdu gabeko errekorra, Europako Kopako finalerdiak… Realaren historiako hamarraldi handiena izan zen, zalantzarik gabe.


Hasteko, errekorra
9-80 denboraldia Realaren historiako distiratsuenetakoa izan zen. Alberto Ormaetxearen zuzendaritzapean, Donostiako taldeak errekorra lortu zuen, partida bakar bat galdu gabe 32 jardunaldi egin baitzituen. Donostiarrak sailkapenaren goialdean ibili ziren denboraldiaren hasieratik bertatik, eta lehen itzuliko azken jardunaldian lider ziren. Denboraldiko azken aurreko jardunaldian lider jarraitzen zuten, partidarik galdu gabe, baina gure klubaren historiako arratsalde goibelenetako batean, Sevilla F.C. taldeak donostiarrei 2 eta 1 irabazi zien, eta Realak ezin izan zuen Ligako bere lehen titulua eskuratu.



Datu gisa, aipagarria da denboraldi hartan Realak 4 eta 0 irabazi ziola Real Madridi Atotxan; Madrileko taldearen bisitetan izaten zuen begizkoa hautsi zuen, beraz.
Denboraldi hartan Kopako Txapelketan ere bikain aritu zen Reala. Bilbao Athletic, Peña Sport, Burgos eta F.C. Barcelona kanporatzea lortu zuen; finalerdietan, berriz, Castillak kanporatu egin zituen donostiarrak.


UEFAko lehen garaipena
Aurreko urtean laugarren gelditu zenez, Realak berriro parte hartu ahal izan zuen UEFA Kopan. Arerioa, Milango Inter handia. Italiarrek irabazi zuten San Siron jokatutako joaneko partida, 3 eta 0, eta, horrenbestez, erabakita utzi zuten kanporaketa. Itzulerako partidan, ordea, Atotxan, UEFAn aurrera egiteko zorian egon zen Reala, partida bikaina jokatuz. Realak partida hartan eskuratu zuen Europako bere lehenengo garaipena, Satrustegik sartutako bi goli esker (2-0).


Lehenengo Liga
1980-81 denboraldia ez zuten oso ongi hasi donostiarrek, eta denboraldi osoa sailkapenaren goialdean egin zuten arren, ez zuten titulua eskuratzeko lehian jardungo zuten itxurarik eman. Hamar jardunaldi gelditzen zirela, Realak 2 eta 0 galdu zuen Bartzelonan, eta Atletico de Madrid liderrarengandik sei puntura gelditu zen. Ordutik amaierara, ordea, Realak ez zuen partida bakar bat ere galdu, eta madrildarrak, aldiz, gainbehera etorri ziren. Azken aurreko jardunaldian, Murtzian, garaipena lortu eta sailkapeneko buru jarri zen Reala. Atotxan R.C.D. Españolen kontra jokatutako partida ere irabazi egin zuen; bere historiako partida garrantzitsuenaren atarian zen, beraz, Reala. Gijonen zen hitzordua, 1981eko apirilaren 26an; Realak nahikoa zuen berdinketa lehen aldiz Ligako Txapeldun izateko. Partida ezin hobe hasi zen donostiarrentzat, 7. minutuan markagailuan aurrea hartu baitzuten, Kortabarriaren gol bati esker. Mesak berdinketaren gola egin zuen lehen zatiko azken minutuan, eta jokalari hark berak bere taldea aurreratu zuen bigarren zatiko lehen minutuan. Real Madrid irabazten ari zen Valladoliden, eta aurreko denboraldiko historia errepikatu egingo zela zirudien. Baina El Molinoneko partidan, Zamorak arean nora ezean gelditutako baloi bat aprobetxatu eta 2nakoa sartu zuen; gol horrekin Ligako Txapelketako lehen titulua eman zion Realari. Realak honako hamaikako hau atera zuen partida historiko hartan: Arkonada, Celayeta, Gorriz, Kortabarria, Olaizola, Diego, Alonso, Zamora, Idigoras, Satrustegi eta Lopez Ufarte. Bigarren zatian Jose Mª Bakerok eta Larrañagak ere jokatu zuten.


UEFAn, txukun
Realak UEFA Kopako bi kanporaketa gainditzea lortu zuen lehen aldiz: Ujpest Dosza (itzulerako partida San Mamesen jokatu zen, Atotxa itxita zegoelako) eta Brnoko Zbrojovka txekiar taldea izan zituen arerio. Hirugarren fasean, berriz, Belgikako Lokeren taldearen kontra jokatzea egokitu zitzaien txuri-urdinei. Joaneko partida 1 eta 0 irabazi zuten belgikarrek, eta itzulerakoan ere Lokeren aurreratu zen, Larsenen bi goli esker; azken minutuetan, halere, berdinketa lortu zuen Realak, Lopez Ufarte eta Zamoraren gol banari esker.


Garrantzi handiko aldaketek ezaugarritutako hamarraldia: Kluba Kirol Elkarte Anonimo bihurtzea, Atotxatik Anoetarako aldaketa, kanpoko jokalariak kontratatzen hastea...

Hasieran, aldaketa asko
Futbola Espainiara iritsi zenean, talde guztiek zituzten jokalari atzerritarrak beren ekipoetan. Hasierako garai haietan McGuinnes, Simmons, Sydler... aritu ziren Realean. Gerora, berriz, Bravo, Calligaris, Simonsson... Baina 60ko hamarraldiaz gero, Realak ez zuen atzerriko jokalaririk hartu. 1989-90 denboraldian, ordea, hainbat faktoreren eraginez, Iñaki Alkiza buru zuen Zuzendaritza Batzordeak aldatu egin zuen politika hori. Eztabaida bizia izan zen, eta, azkenean, zale txuri-urdinek oniritzia eman zioten erabaki hari. John Aldridge irlandarra izan zen gure klubaren aro modernoko lehen atzerritarra.


Europarako sailkapena
Hamarraldi hartako lehenengo denboraldian bosgarren sailkatu zen Reala, eta UEFAn sartzea lortu zuen. Hasieran nora ezean bezala ibili ondoren, Realak goiko postuei eutsi zien denboraldi guztian, baina ezin izan zuen Europarako txartela azken partida arte segurtatu. Donostiarrek Sevilla F.C.ren kontra jokatu zuten Sanchez Pizjuanen, eta irabazi egin zuten, 1 eta 0, Aldridgek penaltiz sartutako gol bakarrari esker. Irlandarraren hamaseigarrena zen gol hark Ligako Txapelketako bosgarren postua eta Europarako txartela eman zion Realari.


Berriro ere UEFAn
UEFAko saio hartan Suitzako Lausanne taldea izan zen Realaren lehen arerioa. Joaneko partidan, Suitzan, donostiarrak 0 eta 2 aurreratu ziren, Lumbreras eta Gajateren gol banarekin; baina bigarren zatian Lausannek bere alde jarri zuen markagailua, Hottigerren bi golekin eta Chapuisaten beste batekin. Atotxako partidan, Realak 1 eta 0 irabazi zuen (Aldridgek sartu zuen gola) eta hurrengo kanporaketarako sailkatu zen, arerioaren zelaian sartutako golen balio bikoitzari esker. Hurrengo arerioa Belgradeko Partizan izan zen. Atotxako partidan, Larrañagak gola sartu zuen azken minutuan, eta 1 eta 0 nagusitu ziren donostiarrak. Itzulerako partidan, Belgraden, emaitza bera lortu zuen Stevanovicek bere taldearentzat. Luzapena jokatu zuten, eta penaltien jaurtiketan gehiago asmatu zuten jugoslaviarrek donostiarrek baino.


Ligan estu eta larri
1990-91n Realak ez zuen hasieran espero bezain denboraldi ona egin, eta Atotxan Sevillaren kontra berdindu ondoren, hamazazpigarren postuan sartu zen. Entrenatzaile aldaketa gertatu zen orduan, eta Javier Expositok Boronaten tokia hartu zuen. Realak gora egin zuen, eta hamahirugarren bukatu zuen. Datu gisa, aipagarria da Expositoren zuzendaritzapean Realak Real Madrid, F.C. Barcelona eta Valencia C.F. mendean hartu zituela haien zelaietan; Realak Ligan Santiago Bernabeun garaipena lortzen zuen lehen aldia zen.


Toshacken itzulera
1991-92 denboraldiak donostiar zaleen aspaldiko gizon ezagun bat ekarri zuen Donostiara: J.B. Toshack. Galesak Realaren entrenatzaile gisa bigarren etapa hasi zuen, beraz, eta itxaropena berreskuratzen lagundu zuen, gure kluba bosgarren gelditu baitzen Txapelketaren amaieran eta UEFA jokatu ahal izan baitzuen.


Real Sociedad K.E.Aren jaiotza
Kirolaren Lege berriak Ligako Klub gehienak Kirol Elkarte Anonimo bihurtzera behartu zuen. Horietakoa zen Reala ere, eta Iñaki Alkiza buru zuen zuzendaritza taldea Kluba Kirol Elkarte Anonimo bihurtzeko izapideak egiten hasi zen. 558.875.000 pezetako kapital soziala estali beharra zegoen, 65.750 akziorekin. Zuzendaritza Batzordeak bazkide eta zale donostiarrei egindako deialdiak erantzun paregabea jaso zuen, eta beste inongo klubetan baino banatuago gelditu ziren akzioak zaleen artean.

Estatus juridikoa aldatzearekin batera, Kirol Elkarte Anonimoko lehenengo Administrazio Kontseilua aukeratu behar zen. Kontseilu horretako Presidente kargua Luis Urangak hartu zuen.


Ibilbide kaskarra Europan
Vitoria Guimaraesko portugaldarren kontra jokatu zuen Realak UEFAko lehen kanporaketa. Joanekoan, portugaldarrek 3 eta 0 hartu zituzten mendean donostiarrak, eta Atotxako itzulerako partidan emaitza hari aurre egiteak ia ezinezkoa zirudien. Lumbreras eta Fuentesek gol bana sartu zuten, eta horrek itxaropena eman zien Toshacken mutilei, baina ez zuten besterik lortu, eta 2 eta 0 irabazi arren, emaitza ez zen aurrera egiteko nahikoa izan.


Atotxako azken Liga
1992-93 denboraldia trantsizioko denboraldia izan zen kirol arloari dagokionez, baina Klubaren historian funtsezkoa izango den aldaketa bat gertatu zen. Reala, Atotxako zelai zaharra utzi, 80 urtez egoitza izan zuen zelai hura utzi, eta Anoetako Estadiora aldatu zen. Gure historiako garai bat itxi zen horrela, eta, aldi berean, Realaren aspaldiko nahi bat bete zen: Klubaren arazo estruktural batzuk konpontzeko aukera emango zuen zelai berria edukitzea.

Realak Atotxan jokatutako azken partida ofiziala Teneriferen kontra izan zen, 1993ko ekainaren 13an. Reala izan zen irabazle, 3 eta 1; Kodrok gol bat eta Oceanok bi sartu zituzten. Baina Atotxari handik egun batzuetara egin zitzaion behin betiko agurra, ekainaren 22an hain zuzen, ekitaldi hunkigarri batean.
Sufrimenduz beteriko hasiera
Kraussek hirugarren denboraldia zuen Realaren entrenatzaile gisa, eta lehenengo bi jardunaldietan Sevillan berdinketa eta Anoetan Atletico Madriden kontrako garaipena lortu bazuten ere, gauzak okertu egin ziren donostiarrentzat. Bederatzigarren jardunaldian Realak berdindu egin zuen etxean Alavesen kontra jokatutako partida, eta hamazazpigarren tokiraino jaitsi zen. Entrenatzailea aldatu zuten orduan: Javier Clementek hartu zuen Kraussen tokia. Realak sailkapeneko beheko postuetan eman zuen denboraldi guztia, baina azken aurreko jardunaldian matematikoki jaitsierari ihes egitea lortu zuten, sufrimendu handiko urte baten ondoren.


Zailtasunak, kirol arloan eta arlo instituzionalean
Javier Clemente entrenatzaile zela hasi zuen Realak 2000-01 denboraldia, baina emaitzak kontra izan zituen, eta F.C. Barcelonak Anoetan gol andana sartu ziolarik eta Vallecasen galduta, hemezortzigarren sailkatu ziren donostiarrak eta eserlekuan aldaketa egiteko beharra ikusi zen berriro ere. Periko Alonsok hartu zuzen taldea zuzentzeko ardura, Clementeren ordez. Realak, ordea, ez zuen gora egin, eta 2001eko abenduan bere kargua uztea erabaki zuen Alonsok. Haren hutsunea betetzera aspaldiko ezagun bat etorri zen, John Benjamin Toshack. Taldeak hobera egin zuen, baina bost jardunaldiren faltan, etxean Valentziaren kontra galdu zuen, eta egoera larrian gelditu zen. Hala ere, Villarealen garaipena, Zaragozan berdinketa eta Malagaren aurkako garaipena, Anoetan, kateatu zituen ondoren. Azken aurreko jardunaldia San Mamesen jokatu zuen. 3 eta 1 irabazi zuten txuri-urdinek, Jankauskas, De Pedro eta Idiakezen golei esker, eta Lehen Mailan jarraitu ahal izan zuten.

Denboraldi hartan, krisia izan zen, eta ez soilik kirol arloan. Izan ere, 2001eko abenduan Luis Urangak dimisioa eman zuen Administrazio Kontseiluko Presidente gisa, eta hauteskundeak antolatu zituen 2001erako. Hiru hautagai aurkeztu ziren: Jose Luis Astiazaran, Ignacio Gallo eta Peio Gibelalde. 2001eko martxoaren 22an egin ziren hauteskundeak, eta Jose Luis Astiazaran aukeratu zuten Presidentea.


Sufrimendu gehiago
Toshack entrenatzaile zela hasi zen 2001-02 denboraldia. Liga hasiera penagarria izan zen: zortzi jardunalditan bi puntu besterik ez, eta Reala egoera larrian. Hurrenez hurreneko hiru garaipen lortuta, arnasa hartu ahal izan zuten donostiarrek, baina denboraldi guztian sufritzen jarraitu behar izan zuten. Hogeita bederatzigarren jardunaldian, Teneriferen kontra galdu egin zuten etxean, eta Kontseiluak entrenatzailea aldatzeko erabakia hartu zuen. Roberto Olabe, Jesus Mari Zamora eta Julen Masachek osatutako talde batek hartu zuen ekipoaren ardura, Toshacken ordez. Berriro ere erreakzioa etorri zen, eta azken aurreko jardunaldian lortu zuen Realak matematikoki jaitsiera saihestea. Valladolidi 3 eta 1 irabaziz eutsi zion Lehen Mailari, Aranburu, Idiakez eta Kovacevicen golei esker.

erre

Euskal Herriko itzulia

kaixo lagunok, emen dugu berriz ere gurekin Euskal Herriko itzulia.


Euskal Herriko Itzulia 2009Aurreko ostegunean eman zuten Euskal Bizikleta eta Euskal Herriko Itzulia bateratzearen berri. Aurreko urteetatik baitzirudien horrelako zerbait gertatuko zela, izan ere, Euskal Bizikletako antolatzaileek gero eta zailtastun handiago baitzituzten txirrindulariak ekartzeko. Txirrindularitza zaleok ez gaitu erabakiak harritu.

2009ko lehen ekitaldian 6 etapaz osatutako lasterketa prestatu dute. Bi elkarteek adostu bezala (Diario Vascoko Kirol Antolakuntza eta Euskal Bizikleta Elkartea), etapa horietako bat Arraten amaituko da. Aurtengoan 3. etapa izango da. Protourreko lasterketa apirilak 6an hasiko da Ataunen eta Zallan amaitu apirilak 11ean. Hona hemen lasterketaren laburpena:

1. etapa (apirilak 6): Ataun-Ataun
2. etapa (apirilak 7): Ataun-Villatuerta
3. etapa (apirilak 8): Bilatorta-Arrateko santutegia
4. etapa (apirilak 9): Eibar-Gueñes
5. etapa (apirilak 10): Gueñes-Zalla
6. etapa (apirilak 11): Zalla-Zalla (bakarako erlojupekoa)

partaidetatik aukera gehienak dituztenak nere ustez
Alberto Contador,Samuel Sanchez eta igor anton

Zinedine Zidane "zizu"

kaixo lagunok gaur zinedine zidane Real madrideko ex jokalaria
jolastu du madrideko beteranoekin eta ikusi da sasoiean dagoela 4 gol sartu ondoren.

paris niza

Kaixo launak emen paris nizako informazioa emango dizugu 4 etapa egin dira eta 4 falta dira



.-PARIS-NIZAKO klasifikazio generala :
.1. Sylvain Chavanel (FRA, Quick Step) 13h.31.36
.2. Juan Manuel Gárate (ESP, Rabobank) a 6
.3. Juan Antonio Flecha (ESP, Rabobank) a 36
.4. Alberto Contador (ESP, Astana) m.t
.5. Kevin Seeldrayers (BEL, Quick Step) a 37
.6. David Millar (GBR, Garmin) a 50
.7. Antonio Colom (ESP, Katusha) a 55
.8. Vladimir Karpets (RUS, Team Katusha) a 57
.9. Jens Voigt (ALE, Saxo Bank) a 1.03
10. Maxime Monfort (BEL, Columbia) a 1.08.

etapetako irabazleak
1etapa:Alberto Contador
2etapa:Heinrich Haussler
3etapa:Sylvain Chavanel
4etapa:Christian Vandevelde

ALKOHOLAREN ERAGINA FUTBOL PARTIDUETAN

Athletikek 3-0 menderatu zuen Sevilla ekipo gogorrari. Golak Tokerok,Jabi Martinezek eta Llorentek sartu zituzten eta orren ondorioz finalerako txartela lortu dute Barçaren aurka.
Finala Maiatzaren 13 an da,Valentziako Mestalla estadioan.

Rudy-ren lesioa

Rudy Fernández Rose Garden-era itzuli zen apenas 48 ordu sufritzen egon ondoren Trevor Arizak eragin zion izugarrizko falta batekin jauzialdi dramatiko eta ikusgarria.

"Orain bai esan dezaket, ditudan egun bakoitzean hobeto nagoela", Rudy-k azaldu zuen.

Espainiarrak esan zuen ez zuela faltari buruz ezer esango(Rudy-ren talde lagunak trevor ariza jotzen saiatu ziren, falta ikusgarriaren ondoren), baina esaten du " ez zegoela haserretuta".

Rudy-k ez zekien noiz hasiko zen berriz ere entrenatzen edo taldearekin jolastea: " Nire desioak ahalik eta azkarren burutzea da, baina momento hauetan oraindik ez dut ideiarik noiz egin ahal izango ditudan bi gauza hauek".

BADATOR LILATOIA!

Kaixo ZER BERI?ko irakurleak, ba al zenekiten martxoaren 8an (nazioarteko emakumeen eguna) LILATON izeneko lasterketa ospatzen dela Donostian? Aurtengoan ere emakume mordoxka batek hartuko dugu parte. 55 ikaslek izena eman dute lasterketan parte hartzeko. Errekorrak hautsiz! Hori Laskorain ikastolako ikasle eta irakasleak. Gurasoak ere gonbidatu nahi ditugu gurekin batera lehiatzen. Anima zaitezte!

ERO ETXE KROSA

Jada, Ero etxe krosa amaiturik dago.

Laskorain ikastolako ikasleak lan ederra egin dute; poztasun aurpegiak ikusi ditugu, baita aserre aurpegiak baina gehien ikusi diren aurpegiak, neke aurpegiak dira.

Azpimarratu beharrekoa da, anoeta ikastolako haurren esfortzua, beraiek izan dira eta sari gehien lortu dituztenak eta.

LE PARKOUR

Kaixo, gaur parkour-ari buruz hitz egingo dugu:

Parkour-a kirol modalitate berria da, kirol honetan garrantsitzuena, zure helmugara ahalik eta azkarren iristea da. Horretarako, barandilak, zakarrontziak, kotxeak, paretak, obretan dauden eraikuntzak...

Kirol honetan bakoitzak bere eboluzioaren bidea eraikitzen du. Bakoitzak bere helmugak lortzea, bere buruarekiko segurtasuna lortzea...

Bideo honetan agertzen dena munduko txapelduna da: DAVID BELLE

DKV Juventut vs. TAU Baskonia

Kaixo lagunok!
Gaur, urtarrilak 15, TAKE saskibaloi elkarteak irtenaldi paregabea antolatu du. TAKEko ekipoek DKV Juventut eta TAU Baskoniaren arteko lehia ikusteko aukera izango dute. Baina ez larritu sarrerak oraindik salgai daude eta. Gasteizen izango da partidua eta zihur gaude primerako plana dela. Horregatik animatzen zaituztegu arratsaldean guraso, lagun edo bizilagunarekin arratsalde entretenigarri bat pasatzera.
Besterik gabe agur bero bat.

Hor duzue munduko saskibaloi liga oneneko beste bideo bat. Honako hau 2008-ko All-Stareko bat da.